Om de gebruikerservaring van deze site te verbeteren gebruikt deze website cookies. Ik ga akkoord Ik ga niet akkoord

’t Muzenestje steekt vol symbolieken

Een symboliek is dat een symbool?
Een symbool is dat een parabel?
Een parabel is dat een legende?
Een legende is dat een verhaal?
Een verhaal is dat een vertelling?
Wel, het heeft de kans om de film van de geest te laten afspelen in gedachten waar het hoofd het evenwicht probeert te zoeken
aan het voorbeeld van vroeger waar men leefde
voor men er als wezen zelf bij hoorde.

 

Symboliek met vroeger en nu

Zo is het woord Muzenestje de symboliek van Muze en nestje, Muze de inspiratie of de nuchtere geest en nestje de warmte, geborgenheid of samengesteld wordt het vaak als muize gelezen of uitgesproken, dat is dan als er geen evenwicht is in een van beide woorden, men zit dan zelf in muizennesten of moeilijkheden; dat is de spielerei van het woord waar men het weer goed kan maken met zichzelf als men zichzelf maar verstaat.

Het gebouw, de schuur bevat de symboliek van niet drie personen aanwezig te zijn onder een andere gedaante. Ik hen er aanwezig als persoon en met gedenkplaat als woordkunstenaar, mijn zoontje met zijn grafzerk in de muur ingemetseld, H. Maria staat in een nis als erkenning aan mijn vrouw die ook Maria noemde, maar beiden heb ik al vroeg in mijn leven mogen afstaan in de dood, zodat het gebouw nu de materie is als mijn kind en ik degene ben die er de ziel laat leven opdat ieder mens mijn kind kan zijn Zo hoeft men niet te reizen en ziet men gans de wereld..

De lindebomen aan de inkompoort zijn het symbool van "Welkom op dit er”'.

De inkom van de schuur. Vandaar probeer ik een beeld te geven over gans de wereld, men komt binnen en staat voor de voorgevel van een huis in India, in de deuropening staat de schilderij van het Muzenestje, van in de deuropening ziet men 't Muzenestje aan de andere kant van de wereld.

Een Grieks meteorologisch tafereel: De Paardenmenster, De sterkte van de vrouw hoe ze alles onder con­trole kan houden met één hand, terwijl de man mat al zijn kracht niet in staat is dat tegen te houden.

De deurtrekker is de afbeelding van mijn hoofd: men kan zeggen 'k heb hem aan zijn hoofd genomen,`k heb hem bij zijn neus gehad, 'k heb hem zijn oren eens verwarmd, 'k heb hem onder zijn kin gegeven, `k heb hem aan zijn haar getrokken, de geest die uit een fles komt, de punt begint bij niets en laat zich herplooien tot een herkenbaar beeld.

Mijn standbeeld in brons draagt de twee symbolieken, de ene als geestelijke, met de paraplu als parabol om alle negatieve kracht uit het heelal te ontvangen en het mijn lichaam te laten verwerken tot positieve kracht van de mens. De andere als materiële, ik schenk aan de aarde wat van de natuur is, mijn leven is het stukje ertussen. Men kan ze ook zien als de twee stenen tafels of de tien geboden. Als u er zich nog niet thuis voelt of kunt vereenzelvigen zeg ik proficiat, u hebt geen hulp nodig, tot u zichzelf verloochend en zegt, ja ik herken mij nu in een van die punten, dan kunt u mij nog altijd spreken.

De deuren van het toilet zijn afkomstig uit een huis van Koningin Elisabeth, waarom die deuren daar geplaatst? Een koning gaat ook te voet naar de wc.

De waterpomp, afkomstig van een Franse groepswoning, dienstig als gemeenschapspomp staat hier centraal op de hofplaats als bron van levend water.

De poort van de schuur is de deur van een kerk, de plaats waar veel mensen de drempel passeerden om geestelijke rust te zoeken, zie tekst op de deur.

De sokkel, waar de engelen op rusten zijn de wortels van een pruimenboom, daar de engelen nog steeds contact houden met de wortels der aarde.

De wortels van een pruimenboom omdat hij mannen de glimlach al op de lippen komt hij de gedachte aan het woord "pruim" maar engelen zijn onzijdig en wie dan nog glimlacht gelooft toch.

De kunstschilder van het tafereel Muzenestje in de Indische wand draagt ook de naam "Engelen" noem dat geen toeval maar omstandigheid van feiten.

Twee engelen dragen het opschrift welkom in het subium van 't universum.